Oğlumu ilk kucağıma aldığım anda babalık duygusunu tam anlamıyla tattım. Onu doğar doğmaz bana getirdiklerinde kocaman gözleriyle etrafına bakıyordu. İşte o zaman gerçekten baba olduğumu anladım. Çocuk sahibi olduktan sonra daha dikkatli yaşamaya başlıyorsunuz. Çünkü bir sorumluluk sahibi oluyorsunuz, çocuklarınızın bir baba figürüne ihtiyacı olduğunu anlıyorsunuz. Bundan dolayı daha temkinli yaşamaya başlıyorsunuz. Geleceği daha çok düşünüyorsunuz. Defne’nin doğumunda mesleki hayatımız rayına oturmuştu. Hayatımız da artık bir düzene girdiği için kızımızı büyük bir keyifle büyüttük. Tecrübeli olduğumuz için ilk çocuğun verdiği endişeyi de yaşamadık.
“OĞLUM İLE KIZIMIN BÜYÜDÜĞÜNÜ GÖRMEK ÇOK BÜYÜK BİR KEYİF”
Baba olmak iş hayatınıza nasıl yansıdı?
İş hayatımla ilgili planlarım zaten vardı. Onlarla ilgili çok ciddi bir değişiklik olmadı ama tabii ki o anda hayatın işten ve kazançtan ibaret olmadığını anlıyorsunuz. Çünkü çocuğunuza da vakit ayırmanız gerekiyor. Oğlumun ve kızımın büyüdüğünü görmek, karakterinin olgunlaşmasını seyretmek çok büyük bir keyif.
İş dışındaki vakitlerinizde çocuklarınızla neler yapmaktan hoşlanırsınız?
Mümkün olduğu kadar farklı aktiviteler yapmaya çalışıyoruz. Dışarı çıkmayı çok seviyoruz. Kızımla yumurta hazırlamak bile bizim için bir zevk haline gelebiliyor. Oğlumla bilgisayar programını çözmeye çalışmak, internetten bir şey araştırmak ya da alışveriş merkezine gidip alışveriş yapmak bile çok keyifli şeyler.
Doktor bir anne-baba olarak çocuklarınızın da doktor olmasını ister miydiniz?
Ben bu konuda çocuklarımı özgür bırakıyorum. Seçecekleri meslek biraz da kişilik özellikleri ve hayattan beklentileriyle alakalı. Doktor olmak özellikle cerrahsanız çok büyük bir özveri istiyor. Ben telefonumu kapatıp yatamıyorum. Telefonlarıma cevap vermemek gibi bir lüksüm yok. Efe’nin doktor olmak istemeyeceğini düşünüyorum çünkü karakteri ve hayattan beklentisi doktorluk mesleği ile örtüşmüyor. Defne belki ileride olabilir.
Efe ve Defne’nin eğitim hayatı nasıl gidiyor. İlerde hangi meslekleri yapmak istiyorlar?
Efe 16 yaşında, Robert Koleji’nde okuyor. Efe’nin hedefleri biraz daha kendisine özel. Araştırma yapmayı çok seviyor. Eğer başarılı olursa yurt dışında okumasını tabii ki ben de çok isterim. Kendisinin de böyle bir hedefi var. Önemli olan onun mutlu olması ve kendisini tatmin edecek bir konuma gelmesi. Kızım ilkokul birinci sınıfta. Yolun çok başında. O yüzden nasıl bir öğrenci olduğunu zaman gösterecek. Bizim ailede anne-baba doktor olduğu için okumak biraz daha önem kazanıyor. Onlara bırakacağımız bir işletme olmadığı için okuyup kendi ayakları üzerinde durmaları gerekiyor.
Babalar gününde çocuklarınızla nasıl vakit geçiriyorsunuz?
Baba olmak bence çok keyifli bir şey, biz babalar duygularımızı içimizde yaşıyoruz. Bu tarihte mutlaka birlikte zaman geçirmeye çalışıyoruz. Çocuklarımızın bana aldığı babalar günü hediyelerini açıyoruz. Oğlum küçükken bana hep kravat alırdı😊)
“BABAMLA HER ZAMAN MUTLU ANLAR YAŞIYORUZ”
Efe, sen babanla olan ilişkini nasıl anlatırsın? Onunla en çok ne yapmaktan hoşlanırsın?
Babamla ilişkimiz çok iyi, onunla arkadaş gibiyiz. Ben de, kardeşim de babamı rol model olarak görüyoruz. Bana akademik hayatını, yaşadığı zorlukları anlattığında bundan çok etkileniyorum. Onunla aramızda hiçbir zaman bir kırgınlık olmuyor. Her zaman mutlu anlar yaşıyoruz. Babamla en çok sinemaya gitmeyi seviyorum, ailecek her yeni çıkan filme beraber gideriz. Aslan Kral birlikte gittiğimiz ilk filmdi. Çıkan her filmi en az bir kere babamla izlemişimdir. Herkesle film izlesem de babamla izlemek farklı bir duygu. Tatile gittiğimizde ise beraber havuzda su topu gibi oyunlar oynarız. Babam çok ciddi bir kişiliğe sahiptir ancak otoriter değildir. Her zamanlı saygılı, şefkatli, anlayışlı bir insan olmaya özen gösterir.
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
