Okuduğum raporda beni en çok etkileyen ve tamamen katıldığım cümle;Salgının insanlık için bir tür kurtuluş olarak görülmesi! Gerçek şu ki;
İnsanlık aynı kafa yapısıyla aynı yaşam tarzıyla devam etseydi sonumuz yaklaşıyordu. Bence bizi kökten sarsacak büyük bir değişime ihtiyacımız vardı ve gerçekleşti! Hayatımız insiyatifimizin dışına çıktı... Alışkanlıklarımız, rutinimiz ciddi şekilde etkilendi...
Geldi-geçti-bitti diyemeyeceğimiz bir salgın bu... Yolumuz uzun, sonu belirsiz...
Dolayısı ile maddi-manevi yeni bir yaşam algısı muhakkak şekillenmek zorunda...
Evren bize farkında olmadan ilerlediğimiz ince bir yol çizmeye başladı...
Onun istediği ve olmamız geren bu yolda aklımızı ve ruhumuzu oya gibi işliyor...
Sohbetlerimizin içeriği değişti... Hayatımızı etkileyen konulara yoğunlaştık...
Boş sohbetlerin yerine geleceğimizi nasıl şekillendirebileceğimizi konuşuyoruz...
Alışkanlıklarımız ve rutinimiz değişiyor... Bireyler kendileri ile bütünleşmeye başladılar...
Yaşam manevi yönde anlam kazanırken, maddi olarak olumsuz yönde değişiyor...
Dünya genelinde iş imkânları azalırken temel ihtiyaçlar bile karşılanamaz hale geliyor...
Yardımlaşma ve destek olabilme kanalları yaratılıyor... İyilik bulaşıcı hale geliyor...
Alışveriş dürtümüz dizginleniyor... Lüksün gereksizliği, paylaşmanın önemi ortaya çıkıyor...
Sadeleşiyoruz... Huzurun iyilikte ve paylaşmakta olduğu gerçeğini benimsiyoruz...
Ekonomik şartların ağırlığı, birçok sektörün çıkmaza girmesi yeni çözümler yaratıyor...
Seyahat edemeyen, ofise gidemeyen iş insanları video konferanslara yöneliyor...
Tiyatrocular, müzisyenler, vokaller sosyal medya üzerinden sevenlerine ulaşıyor...
Instagram’da canlı sohbetler yapılıyor... Ve ilgi ile takip ediliyor...
Konserlerin artık sosyal medya ve YouTube üzerinden yapılması planlanıyor...
House Party can simidi gibi… Ailece sohbet ediliyor... özlem gideriliyor...
Ne kadarı olduğu bilinmese de hayat evlere bir şekilde sığmaya çalışıyor...
PANDEMİNİN PSİKOLOJİK ETKİLERİ
Karantina nedeni ile ortaya çıkan ruh sağlığı sorunları giderek artıyor...
Sosyal ve fiziksel temasın kısıtlanması engellenmiş hissettiriyor...
Hem virüsle infekte olma hem de başkalarını infekte etme korkusu yaşanıyor...
Evlere kapanan, yürümeyen, hava almayan insanların bağışıklık sistemi çöküyor...
Şikayetlerin ve Antidepresan kullanımının artması normal kabul ediliyor.
Beni sorarsanız; Karantina hayatımı olumsuz etkilemedi... Hatta iyi geldi...
Yaşamımın tümünü etkileyen bir bilgi sayesinde hiç şikâyet etmedim...
Aynen şöyle; şartlar size uymuyorsa, siz şartlara uyunuz...
Bu bilgi kabullenmeyi, şikâyet etmemeyi ve her şarta uyum göstermeyi öğretti...
Beni aşan, yapabileceğim bir şeyin kalmadığı olaylarda sabrıma harç oldu...
Karantina günlerinde ise kendimi güncellemeye çalışıyorum ...
Bu dönemde düşüncelerimle kendimi yıkama gayretindeyim...
Mevlana'nın “Eriyen kar gibi ol, kendini yıka” sözü rehberim oluyor...
Düşüncenin ne kadar büyük bir güç oluğunu bilerek arınmaya çalışıyorum...
Hatalarımla yüzleşiyorum... Kendimi de başkalarını da affediyorum...
İyilikle sevgiyle taçlandırdığımız düşüncelerimizin yazgımızı belirlediğine inanıyorum...
İnançlarımı tazelemekte, iyi şeyler düşünmekte huzur buluyorum...
Başkalarının hayatına dokunmak, mutlu etmek için çareler arıyorum...
Aklımı yapıcı, sevgiyle bezenmiş düşüncelerle doldurmak istiyorum...
İnandığım doğru yaşam bilgilerini paylaşırken anlatılmaz bir keyif alıyorum...
İnanmakta düşünmekte huzur buluyorum... Huzurum endişelerimi yeniyor...
Yüreğimin sesi yeni yaşam algısının dünyamıza iyi geleceğini fısıldıyor!
Değişim sancılıdır... Yolumuz engebeli virajları keskindir... Güçtür, zordur...
Unutmayalım ve inanalım ki; güçlük kolaylığın yanı başındadır!
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
